Arc-en-Ciel en de Donut Economie

De Britse economiste Kath Raworth bedacht een sterk beeld om te tonen hoe we onze economie duurzamer en rechtvaardiger kunnen maken. Het is het beeld van een donut, of reddingsboei.
De buitenste cirkel van de donut staat symbool voor de ecologische limieten van onze aarde, bijvoorbeeld de maximale CO2 uitstoot die we ons kunnen permitteren. De binnenste cirkel staat symbool voor de minimale sociale doelstellingen waar we naar moeten streven, bijvoorbeeld het minimale inkomen waar iedereen recht op zou moeten hebben. Als we onze samenleving op het juiste spoor willen krijgen moet alle beleid erop gericht zijn om die minimale sociale doelstellingen na te streven, binnen de ecologische grenzen.

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voerde een actieonderzoek om te bekijken of dit model ook hier kan worden toegepast. Daarvoor werden drie pilootprojecten onder de loep genomen. Een daarvan was het CLTB project Arc-en-Ciel, 32 woningen en een verenigingslokaal in de Vandepeereboomstraat in Molenbeek.

Daaruit bleek dat dit project goed past binnen de Donut filosofie. Door gezinnen met een laag inkomen de kans te geven eigenaar te worden en door grondeigendom gemeenschappelijk te maken draagt het project bij aan een eerlijker verdeling van vermogens. Door energiezuinig te bouwen en bewoners te vormen in het goede gebruik van de woning heeft CLTB aandacht voor de ecologische grenzen, alhoewel er nog winst te behalen valt door bijvoorbeeld meer circulair te bouwen.

Door bewoners en buren te betrekken bij de ontwikkeling van de woningen en het bestuur van de organisatie wordt de democratie versterkt. Wil je meer weten over het onderzoek, dan kan je terecht op de website van Donut Brussels.